Muziekdirecteur Alain Altinoglu presenteert een boeiende staalkaart van modern symfonisch repertoire, en verliest daarbij de Belgische componisten niet uit het oog.

In 1931 schreef August De Boeck zijn Nocturne: een zoete nachtdroom in lieflijke, laatromantische sferen. Alban Bergs Vioolconcerto mag dan nauwelijks vier jaar jonger zijn, de twee lijken wel van andere planeten te komen. Bergs breuk met de tonale muziektaal leidt tot een ongekend – en binnen de spelregels van de tonaliteit misschien wel onmogelijk – expressief concerto. Sterviolist Renaud Capuçon tekent present voor deze mijlpaal van het 20ste-eeuwse vioolrepertoire. Als verzoener tussen late romantiek en modernisme sluiten we af met een ‘titaan’: Gustav Mahlers Eerste symfonie.

AUGUST DE BOECK
Nocturne (1931)

ALBAN BERG
Violinkonzert (1935)

GUSTAV MAHLER
Symphonie Nr.1 in D-Dur ‘Titan’ (1888)