Sterben werd' ich, um zu leben!  

Apocalyptische trompetten. Een orgel. Een gigantisch symfonisch orkest en dito koor. Een extra ‘Fernorchester’. Klokken. Zangsolisten. Meer is er niet nodig om Gustav Mahlers monumentale Tweede symfonie uit te voeren. De dimensie van de middelen verraadt de ambitie van de boodschap: niet de ontberingen en de tegenslagen van het leven, niet de ellende en de angst, zelfs niet de dood heeft het laatste woord. De mens is in staat zichzelf en zijn sterfelijkheid te overwinnen.

Van de grimmige Totenfeier-mars uit het openingsdeel tot de euforische extase van het slotkoor houdt deze “Auferstehungssymphonie” je als luisteraar anderhalf uur lang in zijn ban. Uitgevoerd onder de bezielde leiding van muziekdirecteur Alain Altinoglu vormt ze op 1 oktober een imposant begin van de Mahlercyclus die het Muntorkest, het Belgian National Orchestra en Bozar de komende twee seizoenen in Brussel presenteren. 

MEER OVER ONZE MAHLER-CYCLUS