Alain
Altinoglu

Daphnis et Chloé

“Het was mijn bedoeling om een groot muzikaal fresco te componeren, waarbij ik minder de archaïsche waarheid wilde weergeven dan wel het Griekenland van mijn dromen, dat dichter aanleunt bij datgene wat de Franse kunstenaars van het einde van de 18de eeuw hebben geschetst.” Voor Maurice Ravel was het duidelijk geen prioriteit om de historische couleur locale van het laat-antieke Griekenland te vatten in zijn impressionistische ballet Daphnis et Chloé, naar het beroemde liefdesverhaal van Longus, dat hij kort voor Eerste Wereldoorlog schreef voor de Ballets Russes. Wel raakte hij de essentie van de Spaanse muziek in zijn vierdelige Rhapsodie espagnole voor orkest, en die van de Hongaarse zigeunermuziek in zijn Tzigane voor viool en orkest. Ravel is en blijft steeds de meester-orkestrator die het orkest tot in de fijnste nuances bespeelt. En wie is beter geplaatst zijn dan muziekdirecteur Alain Altinoglu om die ultieme nuances uit het orkest te toveren?

Programma

• Maurice Ravel Rapsodie Espagnole pour orchestre seul (1907-1908)
• Maurice Ravel Tzigane (1924)
• Maurice Ravel Daphnis et Chloé, symphonie chorégraphique (1909-1912)