“Lichte geest, licht hart, zegt men. Maar een te lichte geest verbergt meestal een te zwaar hart.” Deze bittere bevinding van Franz Schubert kunnen we toepassen op tal van zijn vocale composities, waarin, achter opgewekte ritmes of a priori eenvoudige teksten, de existentiële twijfels en aangrijpende zielenroerselen van de artiest schuilen. Met grote aandacht voor de nuances van de composities die hij vertolkt, nodigt de beroemde Britse bariton Simon Keenlyside ons uit om samen met hem het subtiele scala van schubertiaanse emoties te verkennen. Daarnaast brengt hij liederen van Hugo Wolf en Henri Duparc waarin lichtheid en melancholie elkaar evenzeer versluieren. Simon Keenlyside was sinds 2008 niet meer te gast in de Munt. Het is een voorrecht om hem opnieuw op deze introspectieve tocht te mogen volgen.

Programma

• Jean Sibelius – Kaiutar/Echo, Op. 72/4; Illalle/To, evening Op. 17/6; Romeo, Op.61/4; Im Feld ein Mädchen singt, Op. 50/3; Die stille Stadt, Op. 50/5
• Franz Schubert – Schwanengesang, Liebesbotschaft, Kriegers Ahnung, Ständchen, Die Stadt, Der Wanderer (D. 649 Schlegel “Wie deutlich des Mondes Licht”), Das Fischermädchen, Abschied
• Hugo Wolf – Lied vom winde, Fussreise, Denk es o Seele, Feuerreiter, Schlafendes Jesuskind, Christblume 2, Der Knabe und das Immlein, Der Jäger
• Francis Poulenc – Tel jour, telle nuit; Bonne journée; Une ruine coquille vide; Le front comme un drapeau perdu; Une roulotte couverte en tuiles; A toutes brides; Une herbe pauvre; Je n’ai envie que de t’aimer; Figure de force brûlante et farouche; Nous avons fait la nuit