White Box
Een bevroren tijdscapsule
Op 11 juli 1897 vertrekt de jonge fotograaf Nils Strindberg mee op een wetenschappelijke poolexpeditie van de Zweedse ingenieur Salomon Auguste Andrée. De fotograaf krijgt de opdracht om Andrées gewaagde missie – per luchtballon de Noordpool overvliegen naar Canada of Rusland, afhankelijk van hoe de wind staat – vast te leggen op beeld. Niet lang na hun vertrek ontbreekt echter elk spoor van de onderzoekers. Tot 33 jaar later, wanneer hun lichamen als bij toeval worden gevonden in het ijs van het “Witte Eiland” Kvitøya, samen met een kist vol onontwikkelde filmrollen...
Na een winterslaap van drie decennia worden 240 van Strindbergs negatieven ontwikkeld. De foto’s tarten alle verbeelding. Wat Andrée misschien had bedoeld als een triomfantelijk verslag voor roem en erkenning, groeit bij Strindberg uit tot iets veel intiemers. Zelfs bij toenemende ontreddering blijft hij oog hebben voor zorgvuldige composities, en toont hij op een eenvoudige, bescheiden en zelfs afstandelijke manier een overlevingsverhaal dat er uiteindelijk geen zou zijn.
