“... een verrassende durf, zowel op het vlak van de vorm als van de inhoud. Deze durf is niets anders dan de fanatieke neiging naar het nieuwe, het ongewone.” De durf die Béla Bartók in de muziek van zijn landgenoot Franz Liszt waardeerde, kenmerkt evenzeer zijn eigen stijl. Twee tegenpolen, en toch verwant: de ene een extraverte romanticus, ‘uitvinder’ van het symfonische gedicht en beroemdste klaviervirtuoos van de negentiende eeuw, die graag ook de intimiteit koestert; de ander dé introverte classicus bij uitstek, modernist uit de twintigste eeuw, inventief tovenaar die orkestrale explosies niet schuwt. Dit tweedaagse minifestival rond twee van Hongarijes belangrijkste componisten paart twee pianoconcerti en twee symfonische gedichten van Liszt aan twee grootse symfonische werken van Bartók. Alain Altinoglu is ongetwijfeld in zijn element met deze meesterwerken uit het grote repertoire.

Programma 11.02

• Franz Liszt – Les Préludes, Symphonische Dichtung nach Lamartine, S. 97 (1849–1855)
• Franz Liszt – Klavierkonzert Nr. 1 Es-Dur, S. 124 (1835–1856)
• Béla Bartók – Music for Strings, Percussion and Celesta, Sz. 106 (1936)

Programma 17.02

• Franz Liszt – Von der Wiege bis zum Grabe, S. 107 (1881–1882)*
• Franz Liszt – Klavierkonzert Nr. 2 A-Dur, S. 125 (1839–1861)*
• Béla Bartók – Concerto for Orchestra, Sz. 116 (1943)*
   

INTERVIEW MET ALAIN ALTINOGLU

Lees hier het interview met de dirigent Alain Altinoglu uit ons magazine MMM 40.