DE MUNT / LA MONNAIE

Bij een operavoorstelling ziet u hem enkel het publiek groeten helemaal aan het begin en het einde, maar tijdens onze concerten is Alain Altinoglu de man front and center. Wat doet een chef-dirigent precies? Wat zoekt hij in zijn muzikanten? En waar wil hij met het orkest naartoe? In de aanloop naar zijn concert van 15 april legt hij het u zelf uit.

Pieter Van Maldere: zijn naam zoemt nog altijd meer rond bij muziekconnaisseurs dan dat ze op concertaffiches prijkt. Dat is jammer, want zijn spitante symfonieën moeten zeker niet onderdoen voor wat zijn tijdgenoten in Parijs, Mannheim of Wenen componeerden. Alain Altinoglu brengt op 15 april eerherstel, maar leest u zich hier alvast bij over deze voormalige muziekdirecteur van de Munt.

Vierendertig jaar nadat hij als muziekdirecteur van de Munt de wereldpremière van Philippe Boesmans’ Trakl-Lieder verzorgde, zet Sylvain Cambreling deze imposante liedcyclus opnieuw op onze affiche. Tijd om deze heerlijke retrobeelden op te diepen, met ons Symfonieorkest tijdens de repetities in 1988.

Een concertsuite bestaat uit meerdere stukken uit een langer werk die als een soort best of worden gearrangeerd om tijdens een concert te worden gespeeld. Op ons nieuwjaarsconcert 2022 dirigeert Alain Altinoglu onder meer zijn eigen suite uit Debussy's Pelléas et Mélisande, opgebouwd rond de orkestrale tussenspelen van deze opera. Bekijk dit fragment van de wereldpremière, ter gelegenheid van het debuut van onze muziekdirecteur aan het hoofd van de Berliner Philharmoniker.

Vlaanderen telt meer dan zestig straten die genoemd zijn naar de Harelbeekse componist, dirigent en propagandist Peter Benoit. Her en der vind je zijn standbeeld, er zijn scholen die zijn naam dragen en kon je vroeger ook een Benoitsigaar opsteken, terwijl je genoot van een lekker Benoitbiertje. Maar wie was eigenlijk ‘de man die zijn volk leerde zingen’?

Een breugeliaanse Brabander of een kosmopoliet die Rimski-Korsakov en Ensor persoonlijk kende? Een ‘musicien champêtre’ of een jazzfan wiens opera’s meermaals in de Munt op de affiche stonden? Wie was August De Boeck echt? U leest het in dit artikel.

De beroemde Bolero van Maurice Ravel, op het programma van het grote openingsconcert van dit seizoen, is een van de meest herkenbare werken uit het symfonische repertoire. Toch had niemand destijds kunnen voorspellen dat deze late stijloefening van de Franse componist wereldwijde erkenning zou genieten. Ontdek hoe dit stuk, onder meer dankzij de ontelbare bewerkingen in de populaire cultuur, zo stevig verankerd raakte in uw en ieders oren ...  

U herkent dit muziekfragment, met een van de meest herkenbare en meest geciteerde melodieën uit de hele muziekgeschiedenis, vast onmiddellijk. Peer Gynt fantaseert er over een bezoek aan een trol, de bergkoning, die vanop zijn troon heerst over een volk van gnomen en kabouters. Volgens Grieg zelf het meest idiosyncratisch Noorse werk ooit geschreven.

Met Mozarts Concerto voor fluit en harp ontdekt u op 21 februari een van de allerbekendste dubbelconcerti uit de muziekgeschiedenis. Maar Mozart had wel wat notoire voorgangers, tijdgenoten, en nakomelingen die ook met deze muzikale vorm aan de slag gingen. In onze Spotify-afspeellijst ontdekt u een bloemlezing die instrumenten en tijdsperiodes overstijgt.

In deze digitale programmatekst gaat Muntdramaturg Reinder Pols dieper in op de twee werken van het concertprogramma Mozart Symphony 39, en de context waarin ze tot stand kwamen.

Een uitnodiging tot de dans, een fikse dosis vocaal vuurwerk, een verwijzing naar een historisch concert van Mozart zelf: het zit allemaal in het concert Mozart Akademie, dat dirigent Raphaël Pichon en sopraan Sabine Devieilhe hebben samengesteld. Uit Mozarts catalogus selecteerden ze een gevarieerd programma waarvan het zwaartepunt ligt op de jaren 1782-1783. Aan de hand van de werken op het affiche beschrijft dramaturge Marie Mergeay deze turbulente fase in het leven van Mozart.

Een scala aan emotionele registers, halsbrekende coloraturen en een stratosferisch hoge fa: Mozart haalde werkelijk alles uit de kast voor de entree van de Königin der Nacht in Die Zauberflöte. Haar grote aria “O zittre nicht, mein lieber Sohn” is technisch een ontzettende uitdaging, en eentje die je bovendien zonder aanloop moet aangaan. Sopraan Sabine Devieilhe zorgde met deze hartverscheurende moederschreeuw voor een kippenvelmoment in onze productie uit 2018.