In juni brengt Rosas drie repertoirestukken op de planken in de samengestelde avond Bartók / Beethoven / Schönberg. De voorstelling zit als vertakt over het oeuvre van Anne Teresa De Keersmaeker, met wortels in de vroege jaren, maar ook verschillende transformaties over de jaren heen. Dans is een kunst in constante verandering, maar altijd aanwezig in het nu: dat is wat Bartók / Beethoven / Schönberg ons duidelijk maakt. Een interview met Anne Teresa De Keersmaeker.

De dans voortdurend heruitvinden, door het gesprek aan te gaan met andere artistieke uitdrukkingsvormen zoals muziek, film, theater, beeldende kunst en mode. Zo luidt het artistieke credo van Damien Jalet. Het Belgische publiek heeft lang moeten wachten op de eerste avondvullende dansvoorstelling van deze Frans-Belgische danser en choreograaf, maar met de première van Vessel in de Munt komt daar eindelijk verandering in. Spotlight op zes sleutelproducties uit zijn oeuvre, die u op weg zetten naar deze beklijvende dansvoorstelling.

Quartett, gecreëerd in 1999, is het resultaat van een samenwerking tussen twee leden van het Rosas-dansgezelschap, Anne Teresa De Keersmaeker en Cynthia Loemij, en twee leden van het theatercollectief TG Stan, Jolente De Keersmaeker en Frank Vercruyssen.

In 1982 brak Anne Teresa De Keersmaeker op tweeëntwintigjarige leeftijd internationaal door met “Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich”. Zesendertig jaar lang bleef ze het stuk zelf dansen, maar nu is het moment gekomen dat een nieuwe generatie Rosas-dansers het overneemt. Een gesprek over de relatie tussen vroeger en nu, en de weg die De Keersmaeker daartussen heeft afgelegd.

Nadat hij in 2007 de monniken van de Shaolintempel ontmoette, besliste de Belgische choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui om nauw met hen samen te werken aan een gemeenschappelijk project. Hij engageerde de Britse kunstenaar Antony Gormley voor het decorontwerp en de Poolse componist Szymon Brzóska voor de live muziek. “Sutra” werd een parcours van culturele en sociale uitwisseling. Via vertalingen, onderhandelingen en veel overleg, slaagden ze erin om een artistiek universum te creëren dat zijn weg vond naar de harten van het publiek. Tien jaar na de Brusselse première keert de choreografie terug naar de Munt.

Op het podium: vijf vrouwen, drie mannen en twee muzikanten. Mannen en vrouwen bewegen langs mekaar heen in een fragiele balans, voorzichtig tasten ze mekaars grenzen af. Hun bewegingen nauw verbonden met de ongereide romantiek van Ysaÿe’s vioolsonates en Ligeti’s pianostudies. Al snel na de première in de Munt werd Achterland een ijkpunt in Anne Teresa De Keersmaekers hoogst individuele oeuvre. Een gesprek bij de herneming, dertig jaar later.

Fase bestaat uit drie duetten en één solo, gechoreografeerd op vier repetitieve composities van de Amerikaanse minimalist Steve Reich. De Keersmaeker gebruikt de structuur van Reichs muziek om een onafhankelijke bewegingstaal te ontwikkelen die de muziek niet louter illustreert maar er als het ware een nieuwe dimensie aan toevoegt. Zowel de muziek als de dans vertrekken van het principe van faseverschuiving: doormiddel van minieme variaties beginnen aanvankelijk perfect synchroon uitgevoerde bewegingen langzamerhand te verglijden en te verschuiven, waardoor er een complex spel van voortdurend veranderende vormen en patronen ontstaat.

Dit najaar presenteert het Festival d’Automne à Paris een ‘Portrait Anne Teresa De Keersmaeker’ aan de hand van tien recente en minder recente Rosas-producties. Daaronder ook de herneming van De Keersmaekers doorbraak Fase, Four Movements to the music of Steve Reich uit 1982, dat voor het eerst gedanst zal worden door twee nieuwe danseressen. We blikken met de choreografe terug op dit sleutelwerk dat ze altijd is blijven koesteren.