In Exit Above - Naar de Storm keert Anne Teresa De Keersmaeker terug naar de primaire vorm van menselijke beweging – wandelen – en naar de oorsprong van de Westerse popmuziek: de blues. Muzikaal wordt ze geflankeerd door singer-songwriter Meskerem Mees (1999) en producer-gitarist Jean-Marie Aerts (1951).

Eén cellist, zes suites, telkens één danser, af en toe geflankeerd door Anne Teresa De Keersmaeker zelf. En intussen gaat de zon langzaam onder. ‘Het absolute tegendeel van Tomorrowland’, noemt de choreografe haar koppige viering van een oneigentijds geloof in ervaring zonder toegevoegde smaakversterkers.

In En Atendant ging Anne Teresa De Keersmaeker voor het eerst in haar carrière aan de slag met Oude Muziek: steunend op de Ars Subtilior, een delicate polyfonie ontwikkeld op de puinhopen van de pest en de Kerk, plaatst ze de vraag naar onze lichamelijkheid, naar onze sterfelijkheid opnieuw centraal. Ontdek de principes achter deze adembenemende choreografie in dit interview.

"Alle voorwendselen zijn goed om te dansen, ook het bidden van de rozenkrans." In Mystery Sonatas/for Rosa laat Anne Teresa De Keersmaeker een groep van zes dansers in dialoog gaan met de Rozenkranssonates (1676) van Heinrich Ignaz Franz Biber.

Het werk van Jan-Jan Van Essche vibreert tussen de polen poëzie en eenvoud. In dit videoportret vertelt de Antwerpse mode- en kostuumontwerper wat hem inspireerde bij zijn werk voor Vlaemsch (chez moi).

"Wat is iets van waarde, en wat heeft geen waarde?" Decor- en kostuumontwerper Hans Op de Beeck over de nieuwe creatie Vlaemsch (chez moi), een verkenning van de Vlaamse identiteit door vier hedendaagse Vlaamse kunstenaars.

Over de symboliek van rozen, de ecologie van een vioolklank en vroegbarokke multimedia-installaties: in dit essay peilt Wannes Gyselinck naar de inspiratiebronnen achter Mystery Sonatas.

De muziek van Johann Sebastian Bach duikt regelmatig op in het werk van Anne Teresa De Keersmaeker. Met de Zes Brandenburgse Concerten realiseert ze haar vijfde voorstelling op muziek van de Duitse barokcomponist. Nochtans ging De Keersmaeker pas in 1994, veertien jaar na haar eerste choreografie Violin Phase, voor het eerst aan de slag met Bachs muziek in de voorstelling Toccata.

“Once you go Bach, you never go back?” Met The Goldberg Variations maakt Anne Teresa De Keersmaeker al haar zesde voorstelling op muziek van de Duitse barokcomponist. Een gesprek met de choreografe en pianist Pavel Kolesnikov, opgehangen aan tien associaties.

Twaalf dansers geven zich, badend in een licht als van gloeiend houtskool, over aan een monument van de Amerikaanse minimal music. Drumming, op de gelijknamige muziek van Steve Reich, is zonder enige twijfel een van de sleutelvoorstellingen in het repertoire van Rosas. Hoe Anne Teresa De Keersmaeker haar choreografie uitwerkte, vertelt ze u zelf in dit interview.

Er zijn verschillende redenen waarom Achterland al sinds 1990 een scharnierstuk in het Rosas-repertoire is: de historische waarde als eerste voorstelling van Anne Teresa De Keersmaeker die in de Munt in première ging bijvoorbeeld, of het unieke muzikale huwelijk tussen Györgi Ligeti en Eugène Ysaÿe. Maar wat dertig jaar later nog het meest voor zich spreekt is de baanbrekende choreografie. Ontdek deze iconische productie in onderstaande fotoreeks. Zelfs op stilstaande beelden spat de energieke virtuositeit ervan af.  

Geen zuivere herneming en ook geen volledig aangepaste schriftuur: Zeitigung is misschien wel het meest originele voorbeeld van Anne Teresa De Keersmaekers zoektocht naar nieuwe benaderingen van het Rosas-repertoire. Tien jaar na Zeitung vertrok de choreografe voor haar herwerking van dezelfde muzikale grondstof – de kwintessens van twee eeuwen Duitse muziek, gebracht door Alain Franco aan de piano – maar vroeg ze ook aan danser-choreograaf Louis Nam Le Van Ho om op een persoonlijke manier aan de slag te gaan met het bronmateriaal. Een gesprek met de drie makers, ergens in de plooien van een oneindig creatief proces.